به طور کلی سنگهای کلیوی اغلب در اثر رسوب موادی که از طریق کلیه در ادرار دفع میشوند،در کلیه ایجاد شده و به مرور زمان رشد کرده و بزرگتر میشوند.
سنگهای کلیوی تا زمانی که جابجا نشوند و انسداد در مسیر عبور ادرار کلیه ها ( هیدرونفروز ) ایجاد نکنند،معمولا بدون علامت هستند.لیکن چنانچه جابجا شده و در مسیر خروجی ادرار از کلیه ها در ناحیه لگنچه کلیه و یا حالب (میزنای) قرار گیرند موجب درد و ناراحتی و خونریزی ادراری که گاها آشکار است میشوند.
متخصص اورولوژی جهت تشخیص و انتخاب روشهای درمانی مناسب از روشهای تشخیصی رادیولوژیک مثل سونوگرافی و در موارد خاص، سی تی اسکن و عکس رنگی و همچنین آزمایش خون و ادرار استفاده میکند.
عمده سنگهای کلیوی را دو نوع کلسیمی و اسید اوریکی تشکیل میدهند که موادی مثل اگزالات و فسفات به آنها باند شده و در کلیه ها رسوب میکنند،سایر سنگهای کلیوی شیوع کمتری دارند.