روش های نوین جراحی سنگ کلیه
12 ژوئن 18

جراحی های کلیه و مجاری ادراری در سالیان اخیر شاهد نوآوری های زیادی در زمینه معرفی روش های جراحی با تهاجم کمتر بوده که منجر به کاهش عوارض اعمال جراحی – دوره نقاهت کوتاه تر شده است.

این روش های نوین عمدتا تحت عناوین اندویورولوژی (Endourology) و یورولاپاراسکوپی (Urolaparoscopy ) دسته بندی می شوند.

اندویورولوژی شامل روش هایی است که از طریق آندوسکوپی مجاری ادراری به درمان بیماری های دستگاه ادراری و عمدتا سنگ های دستگاه ادراری می پردازند و یورولاپاراسکوپی در برگیرنده جراحی های لاپاراسکوپی دستگاه ادراری است.

امروزه اغلب جراحی های دستگاه ادراری حتی جراحی های پیچیده نظیر برداشتن کلیه ( نفرکتومی ) و جراحی رفع تنگی مادرزادی محل اتصال حالب به لگنچه کلیه ( پیلوپلاستی ) به روش لاپاراسکوپی بدون ایجاد برش های بزرگ پوستی مورد نیاز در جراحی های باز قابل انجام هستند.
روش های نوین جراحی سنگ های دستگاه ادراری

در سالیان نه چندان دور جراحی باز تنها روش ممکن در درمان سنگ های دستگاه ادراری بود.

لازمه انجام عمل جراحی باز، ایجاد برش های بزرگ و در نتیجه تخریب وسیع بافتی است که گذشته از نتایج نا مطلوب از نظر زیبایی ، منجر به دوره نقاهت طولانی تر و عوارض بیشتر پس از عمل جراحی خواهد شد.

برخی از این عوارض نظیر درد در محل عمل می توانند در باقیمانده دوران زندگی موجب رنج بیمار شوند و حتی منجر به ناتوانی در انجام پاره ای از فعالیت های بدنی گردند.

از طرف دیگر جراحی باز منجر به ایجاد چسبندگی های شدید در محل عمل جراحی می شود که در صورت عود سنگ ، انجام عمل مجدد را بسیار مشکل و حتی غیر ممکن می سازد.

امروزه کمتر از ۱% سنگهای دستگاه ادراری به روش جراحی باز درمان می شوند و باقیمانده سنگ ها به روش های نوین سنگ شکن برون اندامی ( ESWL ) –سنگ شکن درون اندامی ( TUL ) و سنگ شکن و خارج کردن قطعات سنگ از پوست ( PCNL ) قابل درمان هستند. انتخاب هر یک از این روش ها بستگی به محل سنگ – اندازه سنگ و توانایی جراح در انجام آن روش دارد.
سنگ شکن برون اندامی ( ESWL )

از این روش که بصورت سرپایی و بدون نیاز به بیهوشی عمومی قابل انجام است عمدتا در درمان سنگهای داخل کلیه و یا سنگهای کوچکی که در ابتدای مسیر کلیه به مثانه (حالب ) قرار دارند استفاده می شود و قطعات سنگ پس از شکسته شدن از طریق جریان ادرار دفع می شوند.

این روش در درمان سنگ های بزرگ کلیه (به علت ممکن نبودن دفع حجم زیاد قطعات شکسته شده سنگ از طریق حالب) کارایی ندارد.
سنگ شکن درون اندامی ( TUL )

از این روش در درمان سنگ های کوچک دستگاه ادراری که از کلیه خارج شده و مسیر کلیه به مثانه ( حالب ) رامسدود کرده اند استفاده می شود.برای انجام TULآندوسکوپ های ظریف مخصوص دستگاه ادراری از طریق مجرای ادراری وارد می شوند و عمل سنگ شکن پس از رسیدن به سنگ انجام می شود. این روش در مراکز جراحی محدود قابل انجام است و انجام آن مستلزم ایجاد بی حسی منطقه ای از طریق کمر و یا بیهوشی عمومی می باشد.
سنگ شکن و خارج کردن قطعات سنگ از طریق پوست ( PCNL )

از این روش در درمان سنگهای بزرگ کلیوی حتی سنگ های شاخ گوزنی که قابل درمان با روش ESWL نیستند استفاده می شود. بیماران مبتلا به این سنگها حتی در سالیان اخیر به روش جراحی باز مورد عمل جراحی قرار می گرفتند و از عوارض آن رنج می بردند.

در این روش از طریق برش پوستی با اندازه کمتر از ۱ سانتیمتر مسیری به داخل کلیه ایجاد می شود و سنگ های کلیوی پس از شکسته شدن از همان مسیر خارج می شوند.

انجام PCNL مستلزم ایجاد بی حسی منطقه ای از طریق کمر و یا بیهوشی عمومی و بستری بیمار در یک مرکز درمانی مجهز با کلیه امکانات بیمارستانی است.

بکار گیری این روش توسط جراح به علت پیچیدگی های فراوان مستلزم گذراندن دوره های تکمیلی و اخذ گواهینامه های مربوطه می باشد.

 

منبع: Salamati.ir

پاسخ دادن به اکبر لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

51 پیام برای روش های نوین جراحی سنگ کلیه

  1. بازخورد: clindamicina 300

  2. بازخورد: ciprofloxacin capsule